بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
اَلْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ وَ صَلّیَ اللهُ عَلَى خَیرِ خَلْقِهِ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِین
خداوند در قرآن فرمود:
ألَّذِینَ آمَنُواْ وَتَطْمَئِنُّ قَلُوبُهُم بِذِکْرِ اللَّهِ أَلَا بِذِکْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ
(هدایت شدگان) کسانی هستند که ایمان آورده ودلهایشان به یاد خدا آرام می گیرد. بدانید که تنها با یاد خدا دلها آرام می گیرد. (رعد، 28)
♻️ باورهای آرامش بخش
یکی از چیزهایی که امروزه گمشده اصلی بشر محسوب میشه آرامش است.
دستیابی به اطمینان و آرامش می تواند عوامل گوناگونی داشته باشد، ولی در رأس آنها باورهای دینی است که به شکل های مختلف در جان انسان مؤمن نهادینه شده است
➖مؤمن می داند ذرّه ی مثقالی از کارش حساب دارد، «مثقال ذرّه خیراً یره»نسبت به تلاش و فعّالیّتش دلگرم است.
➖ مؤمن باور دارد که خداوند در کمین ستمگران است، «انّ ربّک لبالمرصاد»آرامش دارد.
➖ مؤمن ایمان به آخرت ابدی دارد او می داند راهش روشن و آینده اش بهتر از گذشته است، «والاخره خیر و ابقی»قلبش مطمئن است.
➖ او می داند خداوند نیکوکاران را دوست دارد، «ان اللَّه یحب المحسنین»به کار نیکش دلگرم می شود.
✅اعتراف دانشمندان
➖ویلیام جیمز فیلسوف و روان شناس آمریکایی می گوید: ایمان نیرویی است که باید برای کمک به انسان در زندگی وجود داشته باشد. فقدان ایمان زنگ خطری است که ناتوانی انسان را در برابر سختی های زندگی اعلام می دارد (جیمز، 1356، ص220).
کارل، یانگ روان کاو معروف، می گوید: «در طول سی سال گذشته افراد زیادی از ملیت های مختلف جهان متمدن با من مشورت کردند و من صدها تن از بیماران را معالجه و درمان کرده ام، اما از میان بیمارانی که در نیمة دوم عمر خود به سر می برند (یعنی از سی و پنج سالگی به بعد) حتی یک بیمار را نیز ندیدم که اساساً مشکلش نیاز به گرایش دینی در زندگی نباشد. به جرأت می توانم بگویم که تک تک آنان به این دلیل قربانی بیماری روانی شده اند که آن چیزی را که ادیان موجود در هر زمان به پیروان خود می دهند نداشتند و تک تک آنان فقط وقتی به دین و دیدگاه های دینی بازگشته بودند، به طور کامل درمان شدند (گولدنر، 1383، ص295).
بنابراین حتی جوامع غربی هم متوجه شده اند که برای درمان بیماری های روحی باید به دین پناه برد و چون دین اسلام خاتم ادیان و اکمل ادیان است، پس منشأ اصلی آرامش را باید در آن جست.
💠داستان
نمرود دستور داد در اطراف کوفه، نزدیک رود «کوثا» از آبادى قطنانا، هیزم جمع کردند و آتش افروخت. اما [مأموران او] نتوانستند ابراهیم را در آتش بیندازند. ابلیس براى آنان منجنیق ساخت و به وسیله آن ابراهیم به طرف آتش پرتاب شد. جبرئیل خود را به ابراهیم، که در میان هوا بود، رساند و گفت: آیا حاجتى دارى؟ ابراهیم فرمود: به تو نه! خداوند مرا بس است و او نیکو حمایتگرى است
🔶اشعار
چون دست خدا در این جهان یاور ماست
در روز جزا هم کرمش داور ماست ،
پس بر دل ما ترس و غم و دلهره نیست
این راحتی از نتایج باور ماست
به نام آنکه به یادش همیشه آرامم
بدون دلهره راحت به سیر ایامم
خدای بنده نوازی که رزق من با اوست
خودش نموده ضمانت حلاوت کامم
کنار سفره ی لطفش نه فکر نان باشم
نه در مقام حضورش به جستن نامم