علِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي نَصْرٍ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِنَا عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: سَأَلَهُ رَجُلٌ فِي اَلْمَسْجِدِ اَلْحَرَامِ مَنْ أَعْظَمُ اَلنَّاسِ وِزْراً فَقَالَ مَنْ يَقِفُ بِهَذَيْنِ اَلْمَوْقِفَيْنِ عَرَفَةَ وَ اَلْمُزْدَلِفَةِ وَ سَعَى بَيْنَ هَذَيْنِ اَلْجَبَلَيْنِ ثُمَّ طَافَ بِهَذَا اَلْبَيْتِ وَ صَلَّى خَلْفَ مَقَامِ إِبْرَاهِيمَ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ ثُمَّ قَالَ فِي نَفْسِهِ أَوْ ظَنَّ أَنَّ اَللَّهَ لَمْ يَغْفِرْ لَهُ فَهُوَ مِنْ أَعْظَمِ اَلنَّاسِ وِزْراً .
🔹 يكى از اصحاب ما گويد: مردى در مسجد الحرام از امام صادق عليه السّلام پرسيد چه كسى گناهش از همۀ مردم بزرگتر است؟
فرمود: هركه در اين دو موقف عرفه و مزدلفه توقّف كند و بين اين دو كوه صفا و مروه سعى نمايد و اين بيت را طواف كند و پشت مقام ابراهيم عليه السّلام نماز گزارد سپس در دل خود گويد و يا گمان كند كه خداوند او را نيامرزيده است، پس او بزرگترين مردم از نظر گناه است.